• Afgelopen zondag mochten de mannen na drie weken carnavals/vakantiebreak eindelijk weer de wei in, voor de thuiswedstrijd tegen Kampong 11. In de uitwedstrijd gingen we er helaas na een tijd met 0-1 voor te hadden gestaan met 2-1 af, dus dat wilden we nu graag rechtzetten. Ook omdat we nog altijd zonder thuiszege zijn dit seizoen, en het is natuurlijk fijn om de punten weer eens in Vleuten te houden. We moesten het vandaag doen zonder Niels, Ruud, Renze, Ruben en Tim. Gelukkig waren, net zoals tegen SCH, Jurre en Djavi bereid om ons team te helpen tegen de bezoekers uit Utrecht. En een heel mooi bericht: voor het eerst sinds 17 november 2019 zat onze Sjoerd na een lange revalidatie weer bij de wedstrijdselectie. Een verdiende beloning voor hem na zoveel blessureleed, hij begon op de bank. Floris hoopte ook op een warm plekje op de reservebank of op een basisplaats, maar waarschijnlijk had een mooi feestje de avond ervoor zijn tol geëist. Hij was te laat en kreeg daarom de vlag in handen gedrukt.

    Peefie 6 begon goed aan de wedstrijd. Er werd vanaf de eerste minuut gestreden en het doel van Kampong werd gezocht. In plaats van iedere bal op de Engelse ´kick and rush´-manier naar voren te knallen werd regelmatig de voetballende oplossing gezocht én gevonden door onze mannen. Maar toch kwam een prima spelend Peef op achterstand na een discutabele penalty: John schoot de bal aan tegen de hand van Gijs, waarna de bal ongelukkig op de stip ging. De aanvaller van de bezoekers maakte geen fout: hij passeerde de Reus van Vleuten ondanks dat onze Bas er nog aan zat. Een flinke streep door de rekening, maar Peefie liet zich niet uit het veld slaan en ging met prima veldspel op zoek naar de gelijkmaker. Mike was heel dichtbij na een geweldige pass van Gijs, maar de paal stond helaas in de weg. Regelmatig vonden we elkaar goed, maar vaak ging het balbezit verloren voordat we echt tot kansen konden komen. Achterin gaven we eigenlijk niks weg in de eerste helft na de penalty. Goed gespeeld en gestreden, maar toch met een ongelukkige achterstand aan de thee.

    Na rust bleven onze mannen het proberen, maar het lukte ons maar niet om de bal erin te krijgen. De keeper stond verschillende keren in de weg, onder andere na een mooie individuele actie van Jurre waarbij het schot helaas kracht miste, en Mike kwam net een teenlengte tekort om een prima bal vanaf de zijkant binnen te tikken. Kampong kreeg enkele gele kaarten, maar dat hielp Peefie niet: sterker nog, het ging alleen maar minder voetballen tegen tien en later negen man. De ene helft van het team wilde de bal erin pompen toen de tijd begon te dringen, de andere helft wilde het voetballend proberen. En dat op twee gedachten hinken leverde onze mannen helaas niks op. Een kwartier voor tijd kwam wel het hoogtepunt van de wedstrijd: Sjoerd maakte na ruim drie jaar zijn rentree op het veld, een mooi moment voor hem en voor het team. Er bleef gestreden worden voor iedere bal: iedereen droeg zijn steentje bij en werkte keihard om nog de gelijkmaker op het scorebord te zetten. Iedereen speelde een prima of goede wedstrijd, en in de absolute slotfase leek Peefie 6 dan eindelijk loon naar werken te krijgen. Na een vrije trap van Schut leek Sjoerd een jongensboek te gaan schrijven met een gelijkmaker in de slotseconden van de wedstrijd, maar de keeper stond in de weg. Voor de rebound stonden daar echter Mike én Desley en Mike gaf uiteindelijk (a la Maradona) het laatste zetje. Blijdschap alom, maar wat bleek: buitenspel. Kampong pakte in de slotfase trouwens nog een rode kaart en Gijs hield het lang vol, maar kreeg in de laatste minuten toch nog zijn traditionele plakkie kaas. Een anticlimax in een zeer spannende wedstrijd, waarin Peefie op heel erg zure wijze toch weer nipt onderuitgaat. Een heel onnodige nederlaag, waarin we ongelukkig op achterstand kwamen en daarna de kansen die we kregen niet af wisten te maken. Deze voelt zeker zuur gezien het goede spel in de eerste helft, de strijd van de eerste tot de laatste minuut en de milliseconde dat we dachten toch nog gelijk te hebben gemaakt. Maar dat goede veldspel, de voetballende oplossing én de strijd van iedereen op het veld zijn positieve punten aan de wedstrijd. Met natuurlijk ook de comeback van Sjoerd, die zeker naar meer smaakt. Wat ook naar meer smaakte was het bittergarnituur en de friet, want ondanks onze vele nederlagen op het veld zijn we een stuk beter in de derde helft. Tenminste één helft die we wel van Kampong gewonnen hebben. Nu is het de blik op de volgende tegenstander: VVIJ. Thuis een knap 2-2 gelijkspel, zondag de altijd lastige uitwedstrijd. Aftrap 11.00 in IJsselstein!