• Het is inmiddels alweer even geleden dat het lekkere nazomerweer heeft plaatsgemaakt voor de kletsnatte herfst. De vele regen van de afgelopen weken heeft de Nederlandse voetbalvelden geen goed gedaan, en dat zou best eens de reden kunnen zijn dat onze geplande uitwedstrijd van 5 november jl. in Amersfoort bij APWC niet door kon gaan. Daarom duurde het twee weken voordat Peef kon gaan proberen de thuiszege tegen Rivierwijkers (3-2) een goed vervolg te geven. Dat moest dan gebeuren tegen opnieuw een Utrechtse tegenstander: nummer drie Voorwaarts kwam op bezoek in Vleuten. Een ploeg die alleen van de koploper had verloren en verder alle wedstrijden had gewonnen, dus we wisten dat we een zware kluif aan de Utrechters zouden hebben. We moesten het doen zonder Renze, Broekie, Ruud en Coen, maar gelukkig was Jurre weer bereid om ons te helpen binnen de lijnen.

    Opnieuw op het nieuwe veld 4 was het eerst een beetje aftasten van Vleutense kant. Voorwaarts was in de openingsfase de gevaarlijkste ploeg en PVCV ontsnapte enkele keren aan een achterstand met eerst een schot voorlangs en later nog een enorme kans met een voorzet die door een Voorwaarts-speler gelukkig voor ons niet goed geraakt werd. Jens was ook belangrijk met enkele uitstekende reddingen, iets waarvoor hij na de wedstrijd nog geprezen werd door de rechtsbuiten van de bezoekers. Maar ook wij zaten niet stil en zochten de aanval. Via de buitenkanten wisten we vaak de zestien in te trekken, maar dit leidde tot minder uitgespeelde kansen dan aan de andere kant. Toch kwamen we op voorsprong na ruim een halfuur. Na goed voorbereidend werk van Jurre en Ruben was het Mike die zoals altijd koelbloedig afrondde voor de 1-0. In zo´n beetje elke wedstrijd die hij speelt had hij al gescoord en die lijn trok Mike dus door. Peefie haalde de rust met deze stand en zo gingen we met een goed gevoel aan de thee.

    Na rust bleven beide ploegen aanvallen en zoeken naar de volgende treffer. Voorwaarts drong sterk aan, maar er werd door onze mannen ongelofelijk hard geknokt waardoor we de deur vaak dicht wisten te houden voor de bezoekers. Toch bleven de meeste kansen voor de Utrechters. Aan de andere kant was Gijs O (Kasper) echter ook dichtbij met een loeiharde vrije trap, die helaas voor ons op de handschoenen van de keeper uiteenspatte. Peefie hield lang stand - ook met tien man nadat Floris er even uit moest - maar in de laatste tien minuten ging het toch nog verkeerd. Uit een vrije trap kon de bal uiteindelijk in de verre hoek worden gekopt voor de gelijkmaker. En even later was het ongelukkig balverlies en een vrij doorlopende man die tot een grote kans voor de Voorwaarts-spits leidde. Jens redde nog op diens schot, maar de rebound kwam terecht bij de rechtsbuiten die teveel ruimte kreeg. Zijn kopbal belandde in de verre hoek en zo was het opeens 1-2. Peefie kwam daarna nog heel dichtbij na een uitstekende kopbal van Desley, maar die had de pech dat de keeper net op de goede plek stond om redding te brengen voor de bezoekers. Eindstand 1-2 en met een zuur gevoel van het veld.

    Zo dichtbij, maar toch met lege handen. Jammer van de slotfase, maar Peefie heeft de nummer 3 uitstekend partij geboden, keihard geknokt en lang op voorsprong gestaan. We kwamen zelfs nog dichtbij de gelijkmaker in de slotfase. Het mocht niet zo zijn, maar we mogen trots zijn op hoe we het overgrote deel van de wedstrijd hebben gespeeld. Positieve punten die we moeten meenemen naar de inhaalwedstrijd, opnieuw thuis, tegen De Bilt van komende zondag. Aftrap 11.45 in Vleuten.